AUKCJA DZIEŁ SZTUKI

Portret W. Strzemińskiego - Stefan Krygier - 1982

Stefan Krygier
Portret W. Strzemińskiego, 1982

Nr katalogowy: 11
olej, płótno, 120x70
sygnowany i datowany p.d.: S. Krygier 82, na blejtramie: STEFAN KRYGIER ŁÓDŹ / PORTRERT W. STRZEMIŃSKIEGO / OLEJ / GRUNT KLEJOWY /120 X 70
Wystawiany: Powidoki awangardy Strzemiński i uczniowie, Piękna Gallery, styczeń – marzec 2017 Reprodukowany: Powidoki awangardy Strzemiński i uczniowie [katalog wystawy zbiorowej], Piękna Gallery, Warszawa, 2017, okładka tylna; The Pseudogroups of Stefan Krygier [katalog wystawy indywidualnej] galeria Green Point Projects, Nowy Jork, Warszawa, 2018, s. 16
Estymacja
30.000 - 40.000 zł
Sprzedano za
30 000 zł

Biogram artysty

Stefan Krygier (1923, Łódź - 1997, Łódź) Jeden z najważniejszych artystów polskiej powojennej awangardy. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi, gdzie studiował w latach 1945–1950 pod kierunkiem Stefana Wegnera (Wydział Malarstwa) i Władysława Strzemińskiego (Wydział Plastyki Przestrzennej). W roku 1963 uzyskał dyplom architekta na Politechnice Warszawskiej. W późnych latach 40. Krygier wstąpił do Klubu Młodych Artystów i Naukowców w Warszawie, następnie współtworzył grupę artystyczną St-53 w Katowicach. Zajmował się malarstwem, grafiką, działaniami na pograniczu form przestrzennych i environment. Realizował również projekty architektoniczne i urbanistyczne. Prowadził zajęcia praktyczne oraz wykładał teorię sztuki na swojej macierzystej uczelni w Łodzi od 1957 roku do końca życia. 

Od czasu studiów zacieśnił swoją znajomość z Władysławem Strzemińskim, wraz z którym opublikował pracę teoretyczną „Widzenie gotyku”. Współpracowali także w realizacjach, jak pisał sam artysta, „o charakterze wystawienniczym i architektury wnętrz”. Krygier wspierał Strzemińskiego w najtrudniejszym dla niego okresie, aż do jego śmierci w 1952 roku. 

Twórczość Krygiera kształtowała się pod wpływem takich nurtów jak kubizm, konstruktywizm czy unizm zaszczepiony młodym studentom PWSSP przez Strzemińskiego. Wraz z każdą kolejną dekadą Krygier eksplorował nowe techniki i formy wypowiedzi artystycznej. Obrazy z lat 50. inspirowane są sztuką Egiptu i Grecji. Lata 60. to malarstwo materii, rzeźba w drewnie i grafika. W latach 70. artysta tworzył obrazy olejne nawiązujące do konstruktywizmu. Później w latach 80. i 90. zajmował się malarstwem symultanicznym. Krygier, dzięki swoim szerokim zainteresowaniom – artystycznym, teoretycznym i technicznym – pozostawił po sobie dorobek, który stanowi jedno z najciekawszych zjawisk w polskiej sztuce powojennej. Kontynuując tradycję łódzkiej awangardy, umiejętnie łączył ze sobą dziedzictwo sztuki polskiej i światowej z własnymi teoriami na temat fizycznych i metafizycznych granic obrazu. Prace Krygiera znajdują się w wielu muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce i na świecie. 

Krygier uwzględnia jeszcze inny aspekt - interesuje go możliwość połączenia w jednym dziele kilku ujęć motywu- -widzianego bezpośrednio i w tym samym czasie, ujmowanego dzięki wyobraźni z innych punktów widzenia. Tak pojęta zasada symultanizmu może znaleźć zastosowanie w przypadku percepcji zdjęcia czy obrazu - Bożena Kowalska.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką dotyczącą cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. Przeczytaj całość.