Józef Hałas (1927, Nowy Sącz - 2015, Wrocław) W 1949 roku rozpoczął studia w PWSSP we Wrocławiu. W 1954 otrzymał dyplom z malarstwa u prof. Eugeniusza Gepperta na wrocławskiej PWSSP, gdzie w latach 1954-1957 pracował jako pedagog. W 1956 brał udział w tworzeniu Grupy "X". Od 1961 należał do Grupy Wrocławskiej, skupiającej artystów rożnych pokoleń. W latach 50. jego twórczość inspirowana była przez Tadeusza Makowskiego i Paula Klee. Od 1957 roku pracował w PWSSP we Wrocławiu. Od roku 1985 kierował Katedrą Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rzeźby (z przerwą w latach 1990-1996). Członek Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego w latach 1988-1996. W 1988 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego.
W latach 60. w twórczości artysty dominującymi tematami były: droga, wnętrze, figury, a przede wszystkim góry, do których powracał. Jego prace znajdują się w posiadaniu muzeów krajowych oraz zbiorach prywatnych także za granicą. Interesował się przyrodą. W swoich kompozycjach, Józef Hałas wybierał często jakiś fragment krajobrazu i starał się uczynić z niego rodzaj idealnej reprezentacji całości. Syntetyzował kształty utrzymując geometryczny porządek, często używał barw złożonych z "kolorów ziemi".